De komende twee dagen is president Obama op bezoek in Cuba. Hopelijk werpt de toenadering tussen Cuba en de VS snel vruchten af, voor de doorsnee Cubaan welteverstaan. Bijna zestig jaar communisme en een even lang handelsboycot van de VS heeft in ieder geval aantoonbaar gefaald.
Echter, het opheffen van de sancties geeft ook geen garantie voor succes. Zeker niet als daar niets tegenover staat. In dat geval is sprake van een bonus voor het regime. Een treffend voorbeeld hiervan vormt het opheffen van de sancties tegen Iran. De ayatollahs aldaar hebben in de vorm van de Atoomdeal een beloning gekregen voor het neerslaan van de Groene Revolutie. De verkiezingswinst van de hervormingsgezinde Rouhani doet daar vooralsnog niets aan af. Immers, wat is voor Iraanse begrippen hervormingsgezind?
Voor Cuba geldt natuurlijk hetzelfde. Het is de bedoeling dat de doorsnee Cubaan betere tijden gaat beleven en dat het communistische regime letterlijk en figuurlijk wordt weggeconcurreerd. De snelheid waarmee dit gepaard gaat hangt af van de voorwaarden die aan het opheffen van de sancties zijn verbonden. Een al te vriendelijke houding jegens het Cubaanse regime zonder concrete tegenprestaties (bijv. op het gebied van mensenrechten) zal ervoor zorgen dat de familie Castro plus aanhang er met de 'bonus' van het opheffen van het embargo vandoor gaat. Dat lijkt me niet de bedoeling.
Reacties
Een reactie posten