Wat volgt er op de Arabische Lente? We weten inmiddels het antwoord. In bijna ieder land waar in 2011 het regime werd uitgedaagd, heerst nu chaos, oorlog of vinden er terroristische aanslagen plaats. Een bittere conclusie en dat terwijl er nog geen begin is van stabilisering in de regio. Sterker, de situatie in Syrië is nu nog meer gecompliceerd met de inmenging van de Russen. In Libië heerst eveneens oorlog en chaos en is er eigenlijk geen sprake meer van de staat Libië. In Jemen duurt de burgeroorlog nog altijd voort. In Egypte vinden regelmatige gewelddadige incidenten plaats. Toenemende onrust is er ook in de Palestijnse gebieden. In andere landen vinden regelmatig aanslagen plaats en kan de situatie nog ongunstig kantelen. Kortom, de 'lente' is nog ver weg.
 |
| Het Kwartet van de Nationale Dialoog in Tunesië |
Bij al deze ellende is er in ieder geval nog één zekerheid; waar chaos heerst doet IS (of soortgelijke 'organisaties') z'n intrede, met alle gevolgen van dien.
Tunesië leek de (relatieve) positieve uitzondering, tot eerder dit jaar. De terroristische aanslagen in een museum in Tunis en de aanslag op toeristen in de badplaats Sousse, gericht tegen buitenlandse toeristen, waren een duidelijke poging om Tunesië te laten afglijden naar chaos.
Al eerder, in 2013, werd om het toenemende geweld te stoppen, door een viertal organisaties een nationaal comité opgericht. Ze noemde zichzelf het Kwartet van de Nationale Dialoog en bestaat uit de vakbond UGTT, de werkgeversvereniging UTICA, de orde van advocaten en de mensenrechtenorganisatie LTDH). Het comité werd de katalysator voor een vreedzaam politiek proces. De toekenning van de Nobelprijs voor de Vrede is dan ook dik verdiend.
Op 18 december 2010 begon in Tunesië de Arabische Lente. Hoewel sindsdien de weg naar politieke stabiliteit ook in Tunesië kronkelig was, heeft het land sinds januari 2014 de meest liberale grondwet van de Arabische wereld. Het maakt Tunesië het gidsland van de Arabische wereld. Het is te hopen dat met de toekenning van de Nobelprijs voor de Vrede de bedoelde aanmoediging haar uitwerking niet mist. Voor Tunesië en, net als in 2010/2011, de rest van de Arabische wereld. Goed voorbeeld doet (uiteindelijk) goed volgen.
Reacties
Een reactie posten